نتایج درمان فلج عصب زوج ششم طی 10 سال در بیمارستان شهید لبافی‌نژاد

هدف: تعیین نتایج درمان‌های غیرجراحی و جراحی در فلج عصب ششم در بیمارانی که طی 10 سال به مرکز لبافی­نژاد مراجعه نموده­اند. روش پژوهش: این بررسی گذشته‌نگر بر روی پرونده 33 بیمار (35 چشم) انجام شد که به دلیل فلج عصب ششم بین سال‌های 1375 تا 1385 تحت درمان با تزریق بوتولینوم یا جراحی قرار گرفته بودند. یافته‌ها: بیماران به 3 گروه تقسیم شدند: در یک گروه، جراحی ماهیچه‌ها بدون جابه‌جایی انجام شد. در گروه دیگر جراحی ماهیچه‌ها همراه با جابه‌جایی انجام شد. در گروه سوم فقط تزریق سم بوتولینوم صورت گرفته بود. در گروه جراحی بدون جابه‌جایی، انحراف از 8/16±3/50 پریزم دیوپتر به 8/9±0/6 پریزم دیوپتر در جراحی اول و به 0/5±5/2 پریزم‌دیوپتر در جراحی دوم کاهش یافت. در گروه جراحی با جابه‌جایی، انحراف از 3/24±9/56 پریزم‌دیوپتر به 0/16±5/5 پریزم دیوپتر در جراحی اول و تقریباً به صفر در جراحی دوم کاهش یافت. در گروه بوتولینوم، پس از 6 ماه، انحراف از 5/10±3/44 پریزم دیوپتر به 0/20±0/15پریزم‌دیوپتر کاهش یافت. گردش سر و محدودیت حرکتی نیز در هر 3 گروه به طور معنی­داری کاهش یافت. فراوانی نیاز به عمل مجدد در کل حدود 21 درصد بود. نتیجه­گیری: درمان‌های مختلف در فلج عصب ششم در مرکز ما مانند مراکز دیگر، روش‌های موثری بوده‌اند و توانسته‌اند گردش سر، انحراف چشم و محدودیت حرکتی را بهبود بخشند. فراوانی نیاز به عمل مجدد در صورت انتخاب درست بیمار، اندک خواهد بود. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1387؛ دوره 14، شماره 2: 129-125.